Nederlandse naam: Phyllanthus.

Bladkleur: grijs - groen.
Bloemkleur: geel - groen.
Hoogte: 0,50 m - 1,50 m.
Bloeitijd: J F M A M J J A S O N D.
Groeivorm: opgaand.
Entplaats: stek.
Leverbaar: in container.

Toepassing en gebruik: vruchten - geurend - bladplant - medicinaal - snoeibaar - bijenplant - herfstverkleuring.

Licht: zonlicht - halfschaduw.
Bodem: vruchtbaar.
Vochtigheid: doorlatend.
Zuurtegraad: neutraal.

Omschrijving: Geveerde bladeren, bloemetjes zitten op de bladstelen geel-groen en de bloei is van april tot juni. Is goed winterhard. Zone 7. Zeer zeldzaam.
Struik tot 2m hoog. Bladeren: zijn vliezig, elliptisch of langwerpig, 2.5 - 5 cm lang, 1.5 - 2.5 cm breed, lichtjes grijsgroen van kleur.
Bloeimen: ca. 3 mm in diameter, afzonderlijk gegroepeerd.
Vruchten: Bessen als capsules, rond, ca. 1 cm in diameter, zwarte, kelkbladen blijvend bij basis.
Zaden: Getaande zaden.
Bessen: Vanaf juli tot oktober.
Gebruik: De wortels worden gebruikt als geneesmiddel bij o.a. kinderondervoeding toe te schrijven aan intestinale parasieten.
Phyllanthus wordt in de Ayurvedic geneeskunde al meer las 2000 jaar gebruikt en kent veel traditionele gebruiksmomenten. Onder andere geelzucht, gonorroe, veelvuldige menstruatie en diabetes, terwijl het uitwendig gebruikt wordt voor zweertjes, zwellingen en jeuk. Als infuus worden de jonge uitlopers van de plant gebruikt bij chronische dysenterie.
Phyllanthus bevat vooral lignanen ( phyllanthine en hypophyllanthine), alkaloïden en bioflavenoiden (quercetin). Welke van deze bestanddelen anti viraal werkt is onbekend, maar uit onderzoek blijkt dat de plant met name werkt op de lever. Vandaar ook de traditionele werking bij geelzucht.
Phyllanthus blokt DNA polymerase, het enzym dat het hepatitis-B virus nodig heeft voor de reproductie.