Nederlandse naam: Reuzemispel.

Bladkleur: donkergroen.
Bloemkleur: wit.
Hoogte: 2,50 m - 3,50 m.
Bloeitijd: J F M A M J J A S O N D.
Groeivorm: uitgroeiend.
Entplaats: onderaan.
Leverbaar: uit volle grond - met blote wortel.

Toepassing en gebruik: vruchten - geurend - zeewindbestendig - bladplant - medicinaal - snijbloem - bloemschikken - snoeibaar - bijenplant - herfstverkleuring - vruchten eetbaar.

Licht: zonlicht - halfschaduw - schaduw.
Bodem: alle.
Vochtigheid: doorlatend.
Zuurtegraad: neutraal.

Omschrijving: Gloednieuwe veredeling van mij en werd exclusief voorgesteld tijdens de Tuindagen van Beervelde. Het thema van de oktober tuindagen 2009 in Beervelde is Fruit uit de eigen tuin. Bijgevolg is dit de ideale locatie en gelegenheid voor de introductie van deze nieuwe mispelvariëteit.
Intussen is deze variëteit kwekersrechterlijk beschermd en gepatenteerd. Na 20 jaar van onderzoek en veredelen volgde vanaf 2006 een testperiode op de plant in Frankrijk en Engeland. De resultaten waren overtuigend positief zodat kwekersrecht hieruit volgde.
De commercialisatie ervan kan nu starten en velen hebben reeds voorafgaand aan de patentering hun interesse hiervoor laten blijken.
Deze nieuwe mispel valt op door zowel zijn mooie grote bloemen als vruchten die makkelijk een doorsnede van 7 cm halen. Hij is het resultaat van een jarenlange kruis- tocht.
Eén van de ouders is de door ons eerder gekruiste mispel de Mespilus germanica 'Reus van Uitbergen'. Alle goede eigenschappen van die plant zitten er in vervat. De smaak is nog verbeterd door kruisingen met een vondeling met bijzondere zoete smaak. Dit resulteerde tot een zoet - lichtzure smaak en wordt hier erg gewaardeerd door een sterrenrestaurant!
In de lente tooit hij zich met grote witte, heerlijk geurende bloemen. Na de vruchtzetting ontstaan de mispels. Het blad is donkergroen langwerpig en heeft in de herfst een bronzen herfstverkleuring. Van insecten of ongedierte heeft deze boom weinig of geen last.
Een groot pluspunt aan deze mispel is het vele vruchtvlees. Vergeleken met een gewone mispel geeft deze nieuwe veredelde variëteit wel 80% meer vruchtvlees. Hierdoor zijn de vruchten beter geschikt om in de keuken verwerkt te worden tot een delicieus gerecht.
De mispel is een plant uit de rozenfamilie (Rosaceae). De boom is veel minder algemeen dan vroeger, maar wint momenteel weer aan populariteit. De mispel zit vol vitamine C, is familie van de appel en peer en was een zeer belangrijke vrucht tijdens het Romeinse Keizerrijk en de Middeleeuwen nog voor de introductie van andere fruitsoorten in West-Europa.
De mispel is goed voor de maag en de spijsvertering en erg gezond want, de vrucht bevat veel mineralen, tannine/ looizuur (antioxidant) en voedingsvezels. Men schrijft de mispel genezende kracht toe voor bloedingen en spijsverteringsproblemen.
Na de eerste nachtvorst worden de vruchten zacht en bruin, en dan kunnen ze na een poosje wel gegeten worden. Aanbevolen wordt ze in oktober of november na een nachtvorst te plukken en ze met de bovenkant naar onderen twee tot drie weken te bewaren op een koele plaats.
De vrucht wordt 'beurs' waarbij de kleur via een fermentatieproces verandert van groen/wit naar donkerbruin en de smaak zoet weeïg proeft. Ook is het mogelijk de vruchten enkele dagen in de diepvriezer te leggen, waarna ze gegeten kunnen worden. Voor sommigen is de mispel een lekkernij. Het gezegde: "Zo rot als een mispel" slaat dus in feite op een delicatesse!
De nog niet rijpe mispels worden eveneens gegeerd om in een of ander bloemstuk te verwerken!
De mispel bevrucht zichzelf, dus zijn twee exemplaren voor de bestuiving en vruchtzetting niet nodig.
Snoeien:.
Een mispel hoeft eigenlijk niet gesnoeid te worden; hoe meer je snoeit des te meer verticaal groeiende scheuten je aan de boom krijgt. Een jonge struik daarentegen kan door middel van snoeien worden opgeleid tot een boompje. De hoofdtak wordt in de beginjaren aangehouden en aan een stok geleid. In de winter worden de zijtakken met een derde van de lengte ingekort. Er zullen in het daaropvolgende seizoen zijtakken aan deze hoofdtak worden gevormd.
De mispel bloeit op tweejarig hout. In de navolgende jaren worden alleen oude vruchttakken weggeknipt als de kroon te dicht dreigt te worden.
Deskundigheid op het gebied van snoeien is ook niet nodig om toch vruchten te krijgen.